فیلم | قرائت عاشقانه طبیعت در شعر «ترتیل»

به گزارش ایکنا، سهیل محمودی، شاعر و پژوهشگر ادب پارسی، در پانزدهمین برنامه رمضانی «سوره تماشا» گفت:

یاد همان اندک لبخند تو

همه زمستان‌های مرا گرم می‌کند

چونان چشمان گرسنه

بر خوان رنگ‌های پاییزی

سلام و بسیار سلام و درود و فراوان درود

چند سطر از شعر شاعر پیشکسوت و نو اندیش این روزگار، استاد محمدحسین مهدوی لاهیجی، که اهل شعر ایشان را به «م.مؤید» می‌شناسند، برایتان خواندم.

استاد مؤید یکی از عمیق‌ترین شاعران مدرن روزگار ماست، او کسی است که بر کوهی از معارف دینی و فرهنگ اسلامی تکیه زده اما در عین حال شعرش مدرن و امروزی است.

استاد مؤید، پس از ادای فریضیه دوگانه صبح در پیشگاه آن یگانه، قرآن را با ترتیل می‌خواند. او در یک سحرگاه تصمیم می‌گیرد کتاب طبیعت را بخواند و بر همین اساس شعر ترتیل را می‌سراید، البته این شعر کمی مشکل و دیریاب است و پیشنهاد می‌کنم چند بار شعر را بشنوید زیرا توصیفات آن بسیار زیباست. شعر ترتیل قرائت عاشقانه طبیعت الهی است.

ترتیل 

این است، مرا دوگانه‌های دمان

این است مرا، دمان دوگانه

این است، مرا دوگانه‌های دمان

صبح زود، 

تاریکی و امیدوار

پگاه‌های ذات ذرات

صبح زود،

درختی اخگر

شرابی بی‌ساغر

زدایش تراکم

این است مرا، تو ای ها

این است مرا، ترتیل اشیا

این است مرا، خرابات پایا

این است مرا، دوباره‌ها

دوبارگی دوباره‌های بی‌ستم  شکافنده هوا

تضاد همگون همیار، یار یار دوبال گنجشک

به دو روی، گریزپشت و رو آورد روی

صبح زود

رویش رخش

صبح زود

زایش شیدا بخش

و یک ستاره ماندگار

یادگار روشنای یادگار

صبح زود

پساری صنم

بی‌گناهی کائنات

میهن شبنم

این است مرا، کتاب ملکوت

این است مرا، لبخند مه آلود

این است مرا، ناگهانی لبخند مه آلود

این است مرا، رویای دست به دست دوایر پوران نسیم

امواج، امواج و شن‌های بی‌کران کران

این است مرا، درود

صبح بود.